GZB-Experience Colombia | 5

29-30 november

Liefdesmaaltijden

Vanuit het zonnige en bergachtige Medellín komen we terecht in het tropische Caribische en wat vlakkere Barranquilla aan zee. Deze regio heet ook de Caraïben.

Door alle vertragingen (gelukkig hadden we een lunchpakket meegekregen, hoe lief is dat!) is het al heel laat geworden, maar we werden heel hartelijk ontvangen door broeders en zusters van de Tabitha gemeente. Zij hebben een verrukkelijke kleurrijke maaltijd met veel liefde bereid. Daar proeft alles naar. Heerlijk! Meteen merken we op dat ook hier een levende, dienende gemeente is.
Meerdere pastors, enkele gemeenteleden en vrouwen vertellen over hun activiteiten, uitdagingen en verlangens. Eén daarvan is : een nieuwe gemeente te stichten in het noorden van de stad, waarvoor een zendingsechtpaar nodig is.

Gebedspunten wisselen we uit en gaan ook met elkaar in gebed. Voor de kerk in Colombia en Nederland en ook voor onze landen. Het is een goed samenzijn en ook hier ervaren we éénheid.

De volgende dag ontdekken we hoe kleurrijk Barranquilla is en hoe anders het er is dan in Medellín. De taal is er ook anders, hier slikt men de woorden meer in. Bovenal de hoge temperatuur valt op want eenmaal een paar stappen buiten en het zweet stroomt al over onze rug.
Na ons ontbijt vertrekken we per bus naar Cartagena. Onderweg ligt heel veel afval en zien we primitieve huisjes. Na een ritje van 3 uur bereiken we de stad, waar we ook een gemeente bezoeken. Eerst kris kras door allerlei straten. De motorfietsen vliegen langs elkaar heen. De kerk ligt in een wijk 1. Dat betekent veel onverharde wegen, weinig voorzieningen, nog meer afval.

Hier ook weer veel hartelijkheid en natuurlijk een warme lunch: tilapia met een sausje, gebakken banaan, uiteraard rijst (gekookt in kokoswater) en wat rauwkost. En een overheerlijk kokosnoottoetje. De dames zijn hier échte keukenprinsessen, en dat onder zulke eenvoudige omstandigheden. We zingen voor hen en zij voor ons. Ieder op zijn eigen manier. Zij maken muziek met de rasp en trommel. De ventilatoren snorren, wij puffen, want heet is het ...

We worden toegezongen: Bienvenidos (Welkom)

In deze wijk hebben zij als diaconaal project het aanbieden van een maaltijd aan 25 kinderen. De droom van de pastor is o.a. een bovenverdieping erbij zodat er meer activiteiten kunnen plaatsvinden. Als teken van verbondenheid deelden we kaarten (geschreven door onze achterban), kalenders en klompjes uit. Zo blij en dankbaar waren ze ermee. Na de groepsfoto moesten we elkaar weer loslaten. Zij liepen nog met ons mee naar de bus, er werd nog omhelsd en gezwaaid en nog een keer gezwaaid en toen reed de bus echt weg...

Na dit bezoek worden we voor enkele uren echte toeristen in het centrum van Cartagena. Kerstdecoratie en lichtjes en grote figuren maken het plein in ware Kerstsfeer. Verder bewonderen we mooie oude gebouwen. De sfeer is er bruisend want overal hoor je wel Caribische muziek.

De dames in kleurrijke kleding en een fruitmand op hun hoofd geven flair aan het straatbeeld. Tijdens de taxirit kijken we onze ogen uit naar het verkeer: auto's, motors, bromfietsen met soms drie mensen erop, een enkele fiets en ezelkar. En alles passeert elkaar links en rechts onder uiteraard veel getoeter om elkaar te attenderen op inhalen. Ook is men hier super zuinig op hun eigen vervoermiddel, er mag toch echt geen krasje op komen.

's Avonds bij de dagsluiting nemen we afscheid van ds Dionicio. Hij blijft achter in Cartagena voor werk voor de gemeenten en een cursus. Dat vinden we lastig, want hij was 1 van ons! Het was heerlijk om deze broeder als onderdeel van de groep erbij te hebben door zijn hulp bij de organisatie en uitleg bij alles waar wij nieuwsgierig naar waren. Voorproefje van het echte afscheid wat aanstaande is ...

De volgende morgen is het vroeg dag. We vliegen weer naar Bogota. Afscheid van de Caraïben... Er is een ‘langzaamaan actie’ gaande op het vliegveld wat uiteraard weer vertraging oplevert..., ...maar daar hebben we al ervaring mee.

In de middag zijn we weer terug in het "koude" Bogota. We zien onze olifantenenkels gauw slinken. Bij de kerk kwamen we weer op krachten met een heerlijke maaltijd, een verlate lunch.

Daarna hebben we nog even in het centrum gewandeld om ook wat souvenirs en typisch Colombiaanse dingen te kopen.

We sluiten de dag af want morgen rinkelt de wekker weer vroeg. En tevens onze laatste dag hier.