Harriëtte Smit
Een zendingswerker op verlof: balans tussen rust en actie
Elk jaar kijkt een zendingswerker uit naar de verlofperiode. Niet alleen om even op adem te komen, maar ook om de banden met familie, vrienden en betrokken gemeentes te versterken. Deze weken geniet ik zelf van deze verloftijd. Verlof is een tijd van terugkeren naar je eigen land, opladen, verbinden en tegelijkertijd een intensieve periode waarin werk en rust elkaar voortdurend afwisselen.
De eerste dagen van het verlof zijn vaak het meest rustgevend. Als zendingswerker geniet je van de vertrouwde geuren en geluiden van thuis, de omhelzingen van familieleden en het gezelschap van vrienden. Na maanden van hard werken - in vaak uitdagende omstandigheden - is het fijn om even niets te hoeven en simpelweg te genieten van de rust. Het is een tijd om fysiek en mentaal op te laden, lange wandelingen te maken in de natuur en de simpele vreugden van het dagelijks leven te herontdekken.
Afspraken
Maar al snel verandert de rustige periode in een drukke agenda vol afspraken. Daar ontkom ik zelf ook niet aan. Het bezoeken van kerkelijk, betrokken gemeentes staat hoog op de lijst. Deze gemeentes zijn vaak de ruggengraat van het zendingswerk, want ze bieden steun, bidden voor wat je doet en geven financiële bijdragen, bijvoorbeeld via de diaconie. Het is essentieel om deze contacten te onderhouden en uit te breiden.
Presentaties geven over de voortgang van je projecten, verhalen delen over de mensen die zijn geholpen en nieuwe initiatieven bespreken, zijn cruciaal om betrokkenheid en zichtbaarheid te behouden. De ontmoetingen bieden niet alleen de gelegenheid om te rapporteren, maar ook om feedback en nieuwe ideeën te ontvangen.
"Het bezoeken van kerkelijk, betrokken gemeentes staat hoog op de lijst. Deze gemeentes zijn vaak de ruggengraat van het zendingswerk, want ze bieden steun, bidden voor wat je doet en geven financiële bijdragen, bijvoorbeeld via de diaconie."
Naar Nederland
Dit jaar was mijn verlof extra bijzonder door de komst naar Nederland van het dagelijks bestuur van het Franse kerkverband Unepref, waar ik werkzaam voor ben. Zij waren uitgenodigd door mijn uitzendende organisatie, de GZB. Het was een mooie gelegenheid om hen kennis te laten maken met Nederland en de eigen context hier.
We bezochten betrokken gemeentes en organisaties om hen te laten zien hoe de steun vanuit Nederland hun werk mogelijk maakt. Daarnaast was er tijd om de Nederlandse cultuur en trots te proeven en te bezoeken, wat een betekenisvol en inspirerend bezoek opleverde. Poffertjes eten en echte Goudse oude kaas met een Hollandse bruine boterham mocht natuurlijk niet ontbreken, als ook een bezoek aan het Anne Frank Huis en Van Gogh Museum in Amsterdam.
De Franse delegatie zorgde ervoor dat de wereldkerk in al zijn gekleurdheid concreet zichtbaar werd; zo preekte dominee Stéphane Kouyo in het Frans in de Goudse Sint-Janskerk en sprak ds. Clémence Bury de Goudse jongeren toe in de avonddienst. Prachtige kansen die ik kreeg om zo de Franse mensen, met wie ik samenwerk in Frankrijk, voor te stellen in onder andere mijn thuisgemeente in Gouda. Zending verbindt!
Profielwerkstuk
Naast het bezoeken van gemeentes, is het initiëren van
nieuwe projecten, en het verbinden van Frankrijk met Nederland een belangrijk
onderdeel van het verlof. Zo heb ik les mogen geven op middelbare scholen over
zendingswerk in Frankrijk, willen leerlingen een ‘PWS’ (Profielwerkstuk) over
kerkzijn in Frankrijk doen of overwegen scholen een reis naar Frankrijk te
maken in het kader van burgerschap. En staan jongeren op om een diaconale
werkvakantie komende de zomer te gaan doen.
Het is een periode van strategische planning en netwerken. Deze activiteiten vragen om veel reizen door Nederland, van de ene bijeenkomst naar de andere, wat betekent dat veel uren in de auto worden doorgebracht. Het is vermoeiend, maar ook inspirerend om te zien hoeveel mensen bereid zijn bij te dragen aan de missie.
Het combineren van werk en rust tijdens het verlof is een uitdaging. Hoewel je je als zendingswerker los probeert te maken van de dagelijkse beslommeringen van het land waar je naartoe uitgezonden bent (“het werkland”), gaan sommige vergaderingen online gewoon door en kunnen sommige beslissingen niet altijd wachten. Het is soms een hele kunst om alle ballen in de lucht te houden en ervoor te zorgen dat het verlof niet volledig wordt opgeslokt door werkgerelateerde zaken.
Ondanks de drukte, biedt het verlof een waardevolle kans om te verbinden en verbonden te blijven. De ontmoetingen met familie, vrienden en gemeentes zijn niet alleen noodzakelijk voor de voortgang van het werk, maar ook voor de persoonlijke motivatie van de zendingswerker. Ook bij mij, merk ik. Deze ontmoetingen zijn momenten van bevestiging en bemoediging. Het delen van verhalen en het ontvangen van steun geeft mij nieuwe energie en versterkt de overtuiging dat het werk dat ik doe, er écht toe doet.
Over Harriëtte
Harriëtte Smit is landelijk jeugdwerkadviseur binnen de Franse Unepref kerken. Haar hart ligt bij tieners en jongeren en ze geniet ervan hen te begeleiden in hun geloofsontwikkeling en hun levensvragen.
