GZB-Experience VITA-Albanië | 4

Vrijdag 27 september

Kaasproeverij

De vrijdag begon voor ons rustig in Bleskensgraaf. We waren van plan om een bezoekje te brengen aan Driestar Hogeschool om daar een les bij te wonen en studenten te ontmoeten, maar dit ging niet door. Eén van onze Albanese gasten voelde zich niet zo lekker en vandaag beloofde ook een lange dag te worden. Aan het einde van de ochtend vertrokken we richting Gouda en spraken af met de vrouwen uit Monster. Het was erg regenachtig, maar met elkaar onder een paraplu duiken, is juist erg gezellig! Als eerste gingen we langs de Goudsche Waag en daar begonnen we met een mini-kaasproeverij. Onze gids kon erg goed Engels en kon ons veel vertellen over de kaas en de geschiedenis van het gebouw. Gelukkig zat er wat stokbrood en water bij de kaas om de toch wat intense smaken af te wisselen. Na de proeverij deden we een audiotour door het gebouw en kwamen zo nog meer te weten. De Albanese vrouwen vonden het ook erg leuk om even met elkaar op te trekken en ging nog wat winkeltjes langs. De rest zocht alvast een warm plekje op om koffie te drinken en onder een kleedje te duiken. Het was al snel tijd om weer onder de paraplu terug te gaan naar de auto, richting Hardinxveld-Giessendam. Daar ontmoetten we de rest van de groep en hebben we lekker gegeten met elkaar.

Getuigenissen op VITA-vrouwenevent

Vrijdagavond was het VITA-vrouwenevent. Het was bijzonder indrukwekkend hoe één van de Albanese vrouwen een schilderij had gemaakt bij Psalm 27 en daar een eigen lied bij had geschreven. Vooral de woorden "Al ben je door vader en moeder verlaten, God kijkt naar je om" maakten diepe indruk. Dit raakte extra, omdat Jona in haar getuigenis vertelde hoe ze, op 21-jarige leeftijd, haar ouders had verloren en ondanks dat verdriet vrede vond in haar hart, omdat ze bleef vertrouwen op God. Haar boodschap was duidelijk: "Deel je zorgen en strijd met elkaar, en bid samen." Ze moedigde ons aan om kleine dingen met grote liefde te doen.

Zaterdag 28 september

Verbinden en leren

Voor onze Albanese gasten was de laatste ochtend in Nederland toch echt aangebroken. Even rustig opstarten, spullen inpakken en een gezellige lunch. In de auto richting Schiphol bespraken we allerlei verschillen tussen Albanië en Nederland en dat leverde wel wat lachsalvo’s op. Aan de andere kant hadden we het er ook over hoe mooi het is dat je uit verschillende landen en kerken komt, maar dat we toch dezelfde God dienen. Hij is het die ons verbindt en door Hem en in Hem mogen we zussen in het geloof zijn. Wat was het bijzonder om deze week zo met elkaar te verbinden en van elkaar te leren. Op Schiphol kwamen we de rest tegen en werden de laatste stevige knuffels uitgedeeld. En toen was deze omgekeerde VITA-reis toch echt voorbij. Tot weerzien volgend jaar, dan hopen we de vrouwen weer te ontmoeten in hun thuisland Albanië.

Reisverslag van 27 en 28 september door Maartje Egas uit gemeente Bleskensgraaf