Kerken in Syrië vragen om gebed

Tekst: Arie van der Poel,  Regio-Coördinator Midden-Oosten  

Datum: maandag 9 december 2024

In Syrië maken de recente machtswisselingen diepe indruk op kerken en hun voorgangers. Te midden van onzekerheid en gevaar klinken er krachtige oproepen tot gebed.

De afgelopen dagen heb ik via WhatsApp regelmatig contact gehad met ds. Ibrahim, die vorige week uit voorzorg met zijn gezin uit Aleppo via Homs naar Latakia is vertrokken. Al die lange jaren van de burgeroorlog is hij op zijn post gebleven, ook tijdens de jarenlange belegering van Aleppo door Al-Nusra en de heftige bombardementen door het Russische leger. Nu is hij met veel pijn en verdriet in het hart vertrokken. De eerste zondag na de inname van Aleppo, nu een week geleden, kon er geen kerkdienst meer worden gehouden. Als vader en moeder drukte de verantwoordelijkheid voor hun opgroeiende kinderen intussen zwaar op hen. Hij klinkt aangeslagen.

Zaterdagmiddag heb ik via de telefoon contact met een jonge predikant in Homs. Hij heeft besloten om met zijn vrouw te blijven. Hij kon en wilde zijn gemeente niet achterlaten: “Ik wil er zijn voor mijn mensen en ik hoop dat onze aanwezigheid de gemeente hoop en kracht geeft om te blijven.” Hij geeft eerlijk aan ook bang te zijn, nu inmiddels allerlei wegen zijn geblokkeerd en de raketten inslaan in de stad. Ook hij vraagt om gebed: “Gebed is het enige dat jullie nu voor ons kunnen doen, en gebed is het krachtigste wapen dat wij als christenen hebben.”

En dan gaat alles ineens heel snel. Homs wordt ingenomen, daarna Damascus, en president Assad ontvlucht het land. De islamistische rebellenleider van HTS, een afsplitsing van Al-Nusra, laat zich in zijn toespraken opvallend gematigd uit en zegt de rechten van minderheden, ook de christelijke kerken, te zullen respecteren.

Onze kerkelijke partners reageren voorzichtig positief op deze woorden. “Laten we de komende weken heel goed kijken wat er allemaal gaat gebeuren. Er zijn tenslotte in het verleden al eerder mooie woorden gesproken,” zo hoor ik.

“We leggen ons leven in Gods hand. Hij zal ons nooit in de steek laten. Blijf voor ons bidden in deze spannende en onzekere tijd,” zegt ds. Ibrahim in ons laatste gesprek. Hij is dan inmiddels alweer teruggekeerd in Aleppo om bij zijn gemeente te zijn.

Bid voor ons: dat klinkt heel nadrukkelijk na in mijn oren. Bid voor bescherming en bewaring van onze broeders en zusters in deze spannende en onzekere tijd. Maar ook dat zij zout en licht mogen zijn in de Syrische samenleving die hunkert naar vrede en recht.