Iljo de Keijzer
God beantwoordt gebed
“God antwoordt onze gebeden echt, maar wel op Zijn eigen tijd. Soms duurt het 21 jaar, soms heel snel.'' Dat zei ds. René Futalan uit de Filipijnen 21 maart op een zogeheten Vertel-avond van de GZB in Wageningen.
Ds. Futalan, alias “pastor René”, belichtte de rol van het gebed in zijn geloofsleven, aansluitend op het GZB-jaarthema ”Bid, zonder ophouden”. Pastor René gaf drie voorbeelden van gebedsverhoring uit zijn praktijk.
In 1978 kwam René tot geloof. Zijn ouders, in naam rooms-katholiek, werkten hem tegen door zijn studietoelage in te trekken. Een zendeling hielp de jonge René zijn studie af te ronden.
René ging bidden om een protestantse kerk in zijn geboortedorp. Dat gebed werd niet verhoord. Tot het jaar 2000. Toen sprak een zendeling op de begrafenis van René’s vader. Die bleek voorganger te zijn in een kerkplanting in een naburig dorp. “Ik heb 21 jaar voor een kerk in mijn geboortedorp gebeden en nu blijkt er één in het buurdorp te zijn”, zei Futalan tegen de zendeling. “Waarom komen jullie niet naar mijn geboortedorp?” Uiteindelijk gebeurde dat.
''Als je iets kunt delen, moet je dat doen, voordat het te laat is.''
Hertrouwen
Het tweede verhaal betrof een gelovig meisje. Zij wilde graag met een gelovige jongen trouwen. De jongen kwam tot geloof, groeide als Jezus’ volgeling en ze trouwden. Zijn ouders waren na zestien jaar huwelijk gescheiden. Ook zij leerden Christus als hun redder kennen, net als alle kinderen, op één na. De ouders besloten te hertrouwen, ze waren 85 en 81 jaar oud. Ds. Futalan: “God antwoordt onze gebeden echt, maar wel op Zijn eigen tijd.”Dan was er een belangrijke generaal uit het Filipijnse leger. Futalans vrouw, Sairah, nodigde de vrouw van de generaal uit voor een verjaardagsfeestje. De generaal kwam mee. Op dat feestje deelde ds. Futalan het Evangelie met de generaal. Hij en zijn vrouw namen dat met blijdschap aan. Ze leerden hoe ze Jezus moesten volgen en tekenden, zoals op de Filipijnen de gewoonte is, een formulier met de dag van hun wedergeboorte. De generaal bracht op zijn beurt weer andere militairen tot Christus.Ds. Futalan, de drie verhalen overziende: “God antwoordde snel op onze gebeden. Hij antwoordt echt, maar wel op Zijn eigen tijd. Soms duurt het 21 jaar, soms heel snel.”
Te laat
De Filipijnse voorganger benadrukte dat Christusgelovigen gebruik moeten maken van de mogelijkheden het Evangelie te delen. “Tijdens de coronapandemie overleden er veel mensen op de Filipijnen. Als je iets kunt delen, moet je dat doen, voordat het te laat is.”
Daartoe uitgedaagd, vertelde een van de Wageningse gemeenteleden over zijn bezoek aan de Filipijnen, waar GZB-zendingswerker Iljo de Keijzer werkt. Zij werd in 2005 vanuit Wageningen naar dit land uitgezonden om predikanten van de protestantse kerk op de Filipijnen toe te rusten. “Ik besefte toen hoe belangrijk het is dat jij zo veel dominees toerust. Dat je wordt gebruikt door God, Iljo. Voor ons als gemeente is dat een spiegel. Het is supermooi dat we daar als gemeente onderdeel van mogen zijn.”
Ds. Futalan lichtte toe dat 85 procent van de voorgangers in zijn kerk, de Alliantie van Bijbelgetrouwe Gemeenten van de Filipijnen, geen theologische opleiding heeft genoten. “Ze hebben een baan om rond te komen. Wij geven hen een beurs, zodat dit niet meer nodig is. We trainen hen hoe ze de Bijbel moeten uit leggen. Blijf bidden voor dit werk, om Gods koninkrijk uit te breiden.”
Over de Filipijnen
Mensen uit de Filipijnen zijn vriendelijke en veerkrachtige mensen. Na elke ramp weten ze met weinig middelen hun leven weer op te bouwen.