Ds. Willem-Henri en Ditteke den Hartog
Wanneer ben je een echte man?
Bij die vraag kom je in Namibië al snel op dingen zoals het laten staan van een baardje, het bereiden van vlees op vuur, áltijd de auto besturen, etc. Ook al zijn er binnen de diverse bevolkingsgroepen veel verschillen, dit zijn de ‘gemene delers’. Maar wat als je een laagje dieper gaat? Wat is dan de rol van mannen in de samenleving? Eén van de dingen die in Namibië steeds weer opvalt, is dat mannen het wel eens laten afweten. Niet áltijd gelukkig, maar toch… Dat het ook anders kan, zien we in het leven van Ismael.
"Wat is dan de rol van mannen in de samenleving?"
Mijn opvoeders
Ismael werd in 1972 in Windhoek, de hoofdstad van Namibië geboren. Namibië is een prachtig land in het zuidwesten van Afrika. Hij groeide op in een gezin van zeven. Helaas ging het niet zo goed met het gezin. Toen zijn moeder een relatie kreeg met een andere man werd Ismael naar een school gestuurd in een stad 200 km oostelijk van Windhoek. Een en ander had tot gevolg dat Ismael geen structuur had en op straat opgroeide. “Als ik terugkijk zie ik een afwezige pa als oorzaak van hoe dingen later in mijn leven zijn gelopen.
Mijn vrienden op straat waren mijn opvoeders. Een van hen leerde me dat je in je levensonderhoud kon voorzien door te stelen. Me van geen kwaad bewust was ik op 11-jarige leeftijd al een suikerdief. Ik kreeg vrienden uit Zuid-Afrika en door hen deed ik steeds meer ‘stoutigheid’. Door vuurwapenbezit draaide ik al op negentienjarige leeftijd de bak in.”
Fulltime overvaller
Door een bezoek aan Zuid-Afrika raakte Ismael ook nog eens verslingerd aan de drank. Ondertussen probeerde hij wel een mooi leven op te bouwen. Ismael ging voor leraar studeren. Maar het criminele leven bleef trekken. “Ik was te veel tijd kwijt met verkeerde dingen, waardoor mijn studie verslofte en ik mijn beurs verloor”, zo verduidelijkt Ismael. “Ondertussen pleegde ik mijn eerste overval. Ik ging bij een verzekeringsmaatschappij werken om toch maar een fatsoenlijk burgerbestaan op te bouwen. Ik verduisterde geld van m’n baas waardoor ik al snel geschorst werd. Nu werd ik fulltime overvaller. Ik zwom in het geld en was populair bij de vrouwen. Dit had als gevolg dat ik vader werd van kinderen bij verschillende vrouwen.”
In de gevangenis
Het moest wel een keer fout gaan. In 2000 werd Ismael gearresteerd en ging voor vijftien jaar de gevangenis in. “Ik wilde met alle macht proberen om uit de gevangenis te komen en nam mijn toevlucht tot kruidendrankjes. Maar die hielpen niet! Ik probeerde van alles. Ten einde raad nam ik Jezus aan. Baadt het niet dan schaadt het niet dacht ik. Ik kreeg een droom over Abraham en Lot waarbij ik zag dat nadat hun wegen scheidden Abraham vrucht ging dragen. Ik betrok het op mijn zelf: als ik zou breken met slecht gedrag, zou ik ook vrucht dragen.
"Ik wilde met alle macht proberen om uit de gevangenis te komen en nam mijn toevlucht tot kruidendrankjes. Maar die hielpen niet! Ik probeerde van alles. Ten einde raad nam ik Jezus aan."
Levensvaardigheden
Een zendeling van de Nederlandse missie-organisatie GZB bood de afstandsonderwijscursus van het Namibia Evangelical Theological Seminary (NETS) in de gevangenis aan. Ik schreef me in. Door de cursus leerde ik essentiële levensvaardigheden die ik tot dan toe ontbeerd had zoals: hoe bouw ik een gezond gezinsleven op en hoe ga je met conflicten om? Ook leerde ik de Bijbel beter verstaan. Mijn tijd in de gevangenis kon ik nuttig maken als assistent van de gevangenispastor. In 2014 kwam ik uiteindelijk 1,5 jaar eerder vrij.”
Bezoek was voor Ismael erg belangrijk tijdens zijn gevangenschap. Helaas kwam zijn familie niet op bezoek. “Ze vonden dat ik alle ellende zelf veroorzaakt had.” Gelukkig was een van mijn ‘vriendinnen’ wel trouw in het bezoek. Later ben ik alsnog met haar getrouwd.”
Je rol als man
Ismael heeft na zijn vrijlating aan de slachtoffers vergeving gevraagd voor zijn daden. “Ook heb ik God om vergiffenis gevraagd. Het is belangrijk om brieven te schrijven aan slachtoffers om ze te vragen of ze je willen vergeven. Restorative Justice noemt men dit. Ook al reageert een slachtoffer niet terug dan is het toch goed om dit te doen. Het helpt jezelf ook: ik heb vrede gemaakt met mijn verleden.”
Het is mooi om te zien hoe het getuigenis van Ismael andere mannen in Namibië helpt om ook eerlijk te zijn over de uitdagingen die ze ervaren in hun rol als ‘man’. En hoe ze door hem bemoedigd worden om vol liefde te dienen, zoals Jezus dat ook deed. Omdat ze juist zó impact kunnen hebben op de mensen om hen heen.
Word Zendingsmaatje!
Ben je geïnspireerd door de verhalen uit de wereldkerk en wil je graag betrokken zijn? Word dan Zendingsmaatje van één van onze zendingswerkers en ondersteun ons werk!
Notificatie Verhalen Willem-Henri en Ditteke den Hartog
Wil jij via de e-mail een seintje ontvangen als er weer een nieuw verhaal van ons online komt? Laat dan hier je gegevens achter.