Hollandse tulpenpracht in de Provence

Wanneer je aan de Provence denkt, komen tulpen waarschijnlijk niet als eerste in je op. Toch kent deze regio, die vooral bekend staat om haar sublieme lavendelvelden, in het beginnende voorjaar een Hollandse kleurenpracht.

Tussen het vredige heuveldorp Lurs en het bruisende stadje La Brillanne, in de Alpes-de-Haute-Provence, vormen duizenden kleurrijke tulpen een schilderachtig landschap tegen de majestueuze Alpenachtergrond. Roze, gele, paarse, rode en violette tinten. Een oogverblindend schouwspel dat ieder jaar meer bezoekers trekt. Het duurt slechts een tiental dagen, maar als je een van de gelukkigen bent – zoals ik – die het mag aanschouwen, zal het jarenlang in je geheugen gegrift staan.

Ongeorganiseerde drukte

Ik ben die zondagmiddag niet de enige die op het idee is gekomen om de tulpenvelden te aanschouwen. Het is een gezellige ongeorganiseerde drukte. Zo’n Frans uitje die je alleen kunt weten van ‘hebben horen zeggen’, anders mis je het. Er is slechts één klein toegangsweggetje waar iedereen z’n auto parkeert, à la Française in de berm, wat soms op een hilarische chaos uitloopt bij het willen wegrijden van bezoekers. De zon schijnt, de lucht is strakblauw, de mistralwind maakt het goed fris, maar dat mag de tulpenpret niet drukken.

Ik zie lachende gezichten, jong en oud, en hoor de ‘wauw’s’ over de prachtige kleurenpracht. En vele poses bij de tulpen worden weggeklikt. Ik verwonder me bij het zien van al deze Hollandse tulpenpracht in m’n Provençaalse context. Een prachtig kleurenpalet waar je niet snel genoeg van krijgt. Een mooie verrassing deze middag zo’n gratis ‘mini-keukenhofje’ om de hoek, met hemelsblauwe luchten en bergachtig decor.

Tulpenbollen uit Nederland

Een mevrouw bij een standje waar je tulpen kunt kopen, vertelt me dat de Nederlandse tulpenbollen worden geplant in de vruchtbare grond van de Haute Provence om te profiteren van het zonnige klimaat, zodat ze sneller groeien en steviger worden. Na de bloei worden de tulpenbloemen gesneden en de bollen, die volgroeid zijn, worden gedroogd en rond juni geoogst en teruggestuurd naar Amsterdam. De velden tussen La Brillanne en Lurs behoren toe aan Luc Boissière en zijn zoon. Ze zijn de laatste tulpentellers in de regio, vertelt Luc in de regiokrant La Provence: ‘Van de zestien hectare tulpen die we telen zijn er elf voor de Nederlanders, twee voor de Côte d’Azur en drie voor onze eigen bollen. Zodra de bloem bloeit, moet deze worden afgesneden, zodat de hele stofwisseling van de plant zich kan concentreren op het versterken en laten groeien van de bol.’ 

De tulp kent een rijke geschiedenis, hij staat bekend als een typisch Nederlandse plant, maar dat is niet altijd zo geweest. Oorspronkelijk groeide de tulp in Centraal-Azië, maar in de elfde eeuw werd de bloem naar het Ottomaanse Rijk gebracht (het huidige Turkije) waar het een symbool werd voor het Ottomaanse volk.

In de zestiende eeuw werden de bloemen voor het eerst in Europa geïntroduceerd en was het Carolus Clusius die de eerste tulpen in Nederland bracht. Hij plantte ze in de Hortus Botanicus in Leiden. Bezoekers mochten er alleen naar kijken. Tegenwoordig is Nederland de grootste tulpenproducent ter wereld en is de bloem een belangrijk onderdeel van de economie van het land.

Binnen de tulpenwereld bestaat ook de Franse tulp, zij is de grote zus van de Hollandse tulp en wordt vaak gebruikt bij bijzondere gelegenheden zoals een trouwerij of rouwdienst. Ze is namelijk een stuk groter, langer en sprekender: deze versie wordt met name in Frankrijk gekweekt, waar ze in de volle grond geteeld wordt zonder extra warmte of kunstbelichting.Deze natuurlijke omstandigheden zorgen ervoor dat de groei relatief langzaam gaat. Echter alles wat langzaam groeit en niet geforceerd wordt, wordt ook sterker. Anders dan bij deHollandse tulp (na twintig dagen), kan de Franse tulp pas na zestig dagen worden gesneden.

Nieuw leven

Tulpen vertellen hun eigen verhaal. Een bosje mooie tulpen zorgt voor een lach op ieders gezicht. ‘In de tulp zit leven,’ zeggen bloemisten. Dat geldt zeker voor de Franse. Helaas zijn de tulpenbloemen in La Brillanne na ruim tien dagen schitterend gebloeid te hebben, recent afgesneden. Alleen de stengels en bladeren staan nog in het veld. Alle schoonheid lijkt verloren. Maar in de schaduw onder de grond groeit nieuw leven! Zo krijgen de bloembollen alle kans en ruimte om te groeien en te vermeerderen. Ze zijn een belofte van schoonheid en vernieuwing. Net zoals het christelijk geloof ons verbindt met het onzichtbare, verbinden tulpenbollen ons met de aarde en haar natuurlijke cyclus van leven. Ze herinneren ons eraan dat er altijd hoop is, zelfs als alles donker lijkt. Dus een volgende keer dat u een tulp ziet bloeien, denk dan aan de verborgen kracht van de bol en de betekenis die het draagt.

Verschenen in het Friesch Dagblad van 17 april 2024.