Gastvrijheid

‘Harriette, ga je zondag mee naar table ouverte in de kerk van Pont de l’Arc?”, vraagt Christine (72) die ik met regelmaat tref bij de buurtbank. Iedere maand neemt ze deel aan de open maaltijd van de katholieke kerk en nodigt ze anderen uit om mee te gaan. Zo ook mij. Vanwege m’n betrokkenheid bij jeugdwerkactiviteiten, die met regelmaat in een weekend vallen, was het me nog niet eerder gelukt mee te gaan, maar dit keer had ik een zondag vrij en zei ik van harte ja tegen Christine. Haar gezicht straalde: „O, ik vind zo het leuk dat je nu een keer mee kunt! En weet je, Christiane komt ook!” En zo ging ik op zondagmorgen met Christine mee naar de katholieke kerk. Bij de deur worden we hartelijk welkom geheten door het welkomstteam en ontvangen we een informatiebrief en liederenboekje. Vervolgens wordt ons de weg gewezen naar een zitplaats. In rap tempo loopt de kerk vol met jong én oud. De muziekgroep start met een vrolijk loflied Acclamez le Seigneur, vous qui marchez sur ses pas (loof de Heer, u die loopt in Zijn voetstappen). Kinderen brengen het licht binnen en de priester start de mis. Als bezoeker in een nieuwe kerk krijg ik de kans om gast te zijn en dat te ervaren. En ik merk dat een hartelijk welkom bij binnenkomst van de kerk goed doet en me ontvankelijker maakt voor de boodschap en dat ik met meer vreugde een dienst beleef.

Zichtbaar en uitnodigend

Na de mis staat er buiten een aperitief gereed: hartige hapjes en diverse verse sappen. Zichtbaar en uitnodigend, ook voor de buurtbewoners rondom de kerk die iedere maand uitgenodigd worden. De zon schijnt. Jongeren helpen in de bediening. Een gezellig moment dat ruimte geeft voor ontmoeting en het beter leren kennen van de ander. We zien op dat moment Marie Claude, een lid uit mijn protestantse kerk, die hier een keer in de maand als trouwe vrijwilliger werkt in het keuken- en serveerteam. Prachtig om haar in actie te zien met hart voor de ander. Ik had m’n komst niet aangekondigd en ze was blij verrast: „Wat ontzettend leuk dat je er nu toch een keer bent en kunt zien waar ik zo enthousiast over ben!” In de nabijgelegen kerkzaal vinden we met zorg aangeklede tafels met plek voor zo’n honderd mensen. Een enthousiast keukenteam heet ons hartelijk welkom. Eenieder zoekt een plekje aan een van de tafels. Het is een bont gezelschap van mensen die zich verenigen tot één grote familie waarin ieder z’n plekje vindt. De priester presenteert zich, spreekt een welkomstwoord en zet een tafellied in als gebed. De maaltijd start met een salade als voorgerecht. En al etend wordt er nader met elkaar kennisgemaakt. Zo ontmoet ik een broer en zus van in de tachtig. Iedere maand zijn ze trouw present – de één is weduwe en de ander alleenstaand – en hoeven zo niet alleen te eten op zondag. Een heerlijke tajine als hoofdgerecht volgt, met aansluitend een toetje van fromage blanc met verse frambozensap. Als afsluiter koffie met lekkers.

Onderdeel van de gemeenschap

Door samen te eten en het leven te delen, krijg je iets met elkaar. Je wordt onderdeel van de gemeenschap die zich in die zaal vormt. De priester neemt tijd om mensen zoals ik die voor het eerst deelnemen, officieel te verwelkomen. We worden toegezongen met een mooi zegenlied. Vervolgens worden de jarigen van de maand in het zonnetje gezet. Daar hoort Christine ook bij. Vol blijdschap staat ze in de rij van jarigen terwijl wij haar een Joyeux anniversaire toezingen. „Weet je Harriëtte, die persoonlijke, hartelijke aandacht raakt mensen, verbindt mensen en doet mensen terugkomen, omdat ze zich gezien en gewaardeerd weten”, deelt Christine met me.

Bij de uitgang staat de priester met een aantal vrijwilligers om mensen gedag te zeggen, een bemoedigend woord te geven voor wie dat nodig heeft. De gedrevenheid en passie voor de ander die voelbaar en zichtbaar is bij de vrijwilligers vormt je als gast en schept het verlangen datzelfde te gaan doen in je dagelijks leven. Met hun gastvrijheid laten ze iets zien van het wezen van God: zijn hart voor mensen. Jezus doet niet anders dan mensen met open armen ontvangen, samen met hen te eten en tijd door te brengen. In het bijzonder met hen die anders zijn, niet direct gezien en gehoord worden. Die gastvrijheid, dat kloppende hart van God voor de ander, dat is wat de kerk vandaag mag laten zien!

Deze column verscheen eerder in het Friesch Dagblad op 23 november 2023.