Missionaire wedloop

Anička vertelt dat gesprekken over het geloof haar eigenlijk overal overkomen: ‘Bijvoorbeeld in de skilift. Ik vind de stilte dan zó onaangenaam en dan ga ik gewoon kletsen. Voor ik het weet zit ik dan aan mensen de betekenis van het kruis uit te leggen.’ Ze houdt haar kettinkje omhoog.

Zdeněk komt uit een charismatische gemeente: ‘Bij ons werd altijd gezegd: “Je bent christen, dus je moet evangeliseren.” Maar daar voel ik zo’n weerstand tegen. Maar dit jaar doe ik mijn afstudeerproject. We laten ons inspireren door Job. En toen zat ik ineens met mijn professor dit Bijbelboek en vragen over het lijden te bespreken… En ik realiseerde mij: dit is óók evangelisatie.’

Straatevangelisatie

Mensen die ons vanuit Nederland opzoeken vragen het wel eens: ‘Doen jullie ook aan straatevangelisatie?’. En als ik dan ‘nee’ zeg, voel ik me daar een beetje schuldig over. Is dat terecht? De laatste jaren heb ik geleerd dat het wel belangrijk is om mensen op te zoeken. Zoals in mijn zaterdagse hardloopclub.

Network Praha meeting

Nadat we een steile helling waren opgerend, kwam ik hijgend naast Ólafur lopen. Een IJslander die voor het eerst meedeed. Ik vroeg hem naar zijn leven en hij vertelde dat hij jazzpianist is en hiphop produceert. ‘En,’ voegde hij eraan toe, ‘ik was ook organist in een gospel-kerk’. Dat is mijn kans, dacht ik en vroeg: ‘En heb je ook iets met kerk of gospel, evangelie?’
‘Nee, maar er heerste daar een don’t ask, don’t tell cultuur. Niemand vroeg er ooit naar. Ze waren vast al lang blij dat ik het orgel bespeelde… Maar ik heb gewoon teveel preken gehoord die nergens op sloegen.’ Hij vloekt er flink bij. ‘Oei,’ ik aarzel even, maar besluit me toch bloot te geven, ‘eigenlijk moet ik morgen preken…’ In ieder geval houdt het vloeken op, maar Ólafur houdt voedt bij stuk. ‘Vroeger was ik een fanatieke atheïst. Tegenwoordig denk ik dat Jezus wel echt heeft bestaan – wie zou er anders zulke bizarre verhalen over Hem verzinnen. Maar ik moet niets hebben van genade enzo’.

Ons hardlooprondje zit er bijna op. Ik twijfel: wat kan ik hem nog meegeven? Zal ik hem ooit weerzien? ‘Weet je – dat Jezus echt is, dat is kennis in je hoofd. Maar geloof is een relatie, een zaak van je hart. Ik hoop dat je dat mag ervaren. En als je er vragen over hebt, kom dan gewoon weer hardlopen!

Deze column verscheen eerder in het Reformatorisch Dagblad.