Kees en Esther van der Knijff
Hoop
Nour (niet haar echte naam) is getrouwd, heeft 2 kinderen en is blij dat ze werk heeft, al betaalt het niet erg goed.
Ze maakt lokalen en toiletten schoon op een school. Haar man heeft geen werk en tobt met zijn gezondheid. Een behoorlijk deel – misschien wel 40% - van haar salaris gaat naar de rekening voor de generator om elektriciteit in huis te kunnen hebben. Want het elektriciteitsnetwerk van de overheid levert maar één tot enkele uren stroom per dag. De rest van haar salaris is hard nodig om haar gezin te voorzien van eten, kleding en de school van de kinderen te kunnen betalen. Als ze daarmee het eind van de maand haalt, want elke maand is haar salaris minder waard. Door de economische crisis is er een enorme waardedaling van de lokale munteenheid en haar salaris stijgt nauwelijks mee met de stijgende prijzen. Toch heeft Nour hoop. Niet omdat ze verwacht dat ze snel loonsverhoging zal krijgen, al zou dat niet meer dan terecht zijn. Niet omdat ze denkt dat er wel weer betere tijden zullen komen of dat de overheid wel snel maatregelen zal gaan nemen. Ze put hoop uit Gods trouw.
In ons dagelijkse spraakgebruik kan hoop de betekenis hebben van optimisme of ‘een wensende verwachting’. Maar in de Bijbel leren we wat anders. Christelijke hoop is geen optimisme. Hoop is niet gebaseerd op de verwachting dat het beter zal gaan. Het is kijken naar het wonder van de gekruisigde en opgestane Jezus en daar hoop uit putten.Het wonder dat Hij alles al heeft overwonnen en dat Hij oneindig trouw is, dat geeft echte hoop.
Is het leven dan makkelijk? Nee! We zuchten met de schepping mee en delen in haar pijn (Rom 8:22). En we voelen ons helemaal niet altijd hoopvol. Een poosje geleden heb ik het Bijbelboek Job gelezen. Een man die alles kwijtraakt: niet alleen zijn geld, maar ook zijn kinderen en zijn gezondheid.In Job 19:10 lees ik: “Hij heeft mijn hoop losgetrokken als een boom.” Maar dan een paar verzen later: “Ik weet echter: mijn Verlosser leeft.”
Iemand schreef: hoop is als een springveer. Ze ontwikkelt haar kracht juist als moeilijke omstandigheden druk op ons uitoefenen. Want die druk brengt ons bij het enige wat wel houvast biedt: Gods belofte dat alles nieuw wordt.
Verhalen uit het werkveld
Kees en Esther van der Knijff wonen samen met hun kinderen Hannah, Nathan en Timon sinds 2021 in Libanon. Esther zet daar haar ervaring als jeugdarts in om laagdrempelige medische zorg te bieden aan kinderen en gezinnen via de Karagheusian kliniek. Kees is als theologisch docent verbonden aan het Arab Baptist Theological Seminary; een predikantenopleiding waar voorgangers voor de hele regio worden opgeleid.
