Mark en Corine Godeschalk
Flying doctor
Gisteren was ik voor het eerst in mijn leven een flying doctor. Ik was gebeld door dokter Jardin, de momenteel enige dokter in Lolwa. Een 70-jarige patiënte die we in december samen hadden gezien was teruggekomen en nu wilde ze wél geopereerd worden.
Toen ik haar in december zag, had ze een forse knobbel in haar rechter borst. Met de echo constateerden we dat het zeer waarschijnlijk borstkanker was. Helaas was ze op dat moment niet klaar voor een operatie. Het gebeurt vaker dat patiënten en hun familie liever eerst medicijnen proberen, of traditionele geneeswijzen of gebedshuizen (of alles door elkaar), voordat ze uiteindelijk instemmen met een voorgestelde medische behandeling. Vaak speelt het oordeel van de hele familie een rol in die keuze. Nu was ze er klaar voor. Alleen, de dokter die momenteel in Lolwa werkt, is niet in staat de nodige operatie, een complete verwijdering van de borst, te kunnen doen. Dus werd ik ingevlogen. Letterlijk!
De uitdaging van afgelegen medische zorg
In Congo werken we nauw samen met MAF, Mission Aviation Fellowship, een christelijke organisatie die ons per vliegtuig naar plaatsen brengt die afgelegen zijn of waarheen de wegen onveilig zijn, en die ons zo nodig kan evacueren. MAF had aangegeven een budget te hebben om mij af en toe naar plekken te vliegen om medische zorg te kunnen verlenen. Normaal reis ik eigenlijk altijd over de weg. Dat is niet altijd makkelijk, want de onverharde Congolese wegen worden slecht onderhouden, veranderen dikwijls in modderpoelen en zijn soms onveilig. Een reis naar Lolwa zou mij algauw vier uur heen en vier uur terug kosten, maar nu via de lucht kon ik in een dag heen, opereren en terug. En zo werd ik voor een dag flying doctor.
''Het zou haar leven draaglijker maken, in de dagen die God haar nog geeft.''
Een belangrijke operatie
Bij aankomst in Lolwa bleek de borsttumor in de afgelopen maanden helaas sterk gegroeid te zijn. Inmiddels was er een wond ontstaan, die stonk en zorgde voor schaamte bij de vrouw. Het bevestigde ons bange vermoeden dat het kwaadaardig was. De kans is groot dat een dergelijke tumor inmiddels uitzaaiingen heeft en chemotherapie en radiotherapie zijn helaas niet voorhanden in deze regio. Toch besloten we de geplande operatie te doen. Al was dit misschien meer palliatief dan dat het haar volledige genezing zou geven, het zou haar leven draaglijker maken, in de dagen die God haar nog geeft.
De operatie verliep goed en ik nam de tijd om dokter Jardin uit te leggen hoe de ingreep precies in zijn werk gaat, in de hoop dat hij deze op een dag zelf kan doen. Gelukkig was de tumor niet teveel ingegroeid in het onderliggende weefsel. Toen ik na de operatie aan de familie vertelde dat alles goed was verlopen, greep ik de kans. Ik legde meteen aan hen en iedereen in de zaal uit hoe belangrijk het is om als vrouw regelmatig te controleren of je een knobbeltje hebt in je borst en zo nodig direct een arts te zien. Gezondheidsvoorlichting hierover ontbreekt in Congo en zorgt er maar al te vaak voor dat vrouwen te laat komen.
Terug naar huis
In afwachting van de terugkeer van de piloot vanuit een andere plek, kon ik nog wat andere patiënten zien en praten met de pastor van een nabijgelegen dorp over een project om daar een kliniek te starten. Enigszins laat, maar met de prachtige ondergaande zon in de rug, vlogen we rustig terug naar Bunia. Daar werden we opgewacht door chagrijnige vliegveldmedewerkers die liever eerder naar huis hadden gewild, maar gedwongen waren geweest op onze vlucht te wachten. Helaas kon ik niet iedereen blij maken vandaag.
Over Mark en Corine
Mark en Corine Godeschalk wonen en werken in de Democratische Republiek Congo. Ze wonen hier samen met hun kinderen Thijmen, Aron en Aimée. Mark is tropenarts en ondersteunt het medisch bureau en de verschillende klinieken van de Communauté Emmanuel. Corine is biomedisch ingenieur en werkt als projectcoördinator voor de Communauté Emmanuel.
