William en Monica Jansen

Jeugdwerk Filipijnen

Na een eerste ‘wen-week’ kreeg de tweede week van deze oriëntatiereis een wat officiëler tintje. We maken kennis met ABCCOP en worden deze week vergezeld door Daan van der Kraan, de regio-coördinator van de GZB uit Nederland.

Kennismaking
De eerste dagen zijn er kennismakingsgesprekken met verschillende mensen van ABCCOP. Het kantoorgebouw, wat we al eens hadden opgezocht op Google Maps, zien we dan opeens in ‘het echt’! Bijzonder om er dan ook echt te zijn! Met een tas vol ‘Fien en Teun’ doe-boekjes, kleurplaten, stickers en stiften, komen we samen met Misha de bijeenkomsten wel door. Zoals de Filipijnse gastvrijheid weer laat zien, wordt elke bijeenkomst vergezeld met eten. We komen meer te weten wat ABCCOP is, de gemeentes die erbij horen (900!), hun visie en hun missie. Ook spreken we de dominee die het onderdeel jeugd heeft opgepakt. Dan blijkt ook dat er grote uitdagingen liggen, waarbij de verschillen groot zijn. De jeugd in de ABCCOP kerken van de miljoenenstad Manilla heeft weer andere uitdagingen dan de jeugd van de kerken op het platteland. Hoe kan de jeugd ‘vastgehouden’ worden? Hoe kunnen we hen toerusten zodat ze ‘missionair’ worden en het Evangelie verder gaan delen? Welke problematiek speelt er allemaal onder de jeugd na de ontzettend zware lockdown van de afgelopen twee jaar (waarbij er grote periodes waren dat niemand ook zelfs maar het huis uit mocht en er vrijwel alleen online les is gegeven)? Hoe gaat het met de jeugd en de gevolgen van armoede waarmee ze te maken hebben (in de arme wijken in Manilla, op het platteland in de door tyfoons geteisterde gebieden)? Er wordt uitgekeken naar onze komst om samen met hen stapje voor stapje, met Gods hulp, voor de jeugd en de kerk van betekenis te zijn.

"Er wordt uitgekeken naar onze komst om samen met hen stapje voor stapje, met Gods hulp, voor de jeugd en de kerk van betekenis te zijn."

Bezoeken
Naast deze gesprekken hebben we ook veel gereisd en bezocht. In Manilla zelf hebben we het project Bukang Liwayway – ‘Dawn for the poor’ in één van de vele krottenwijken bezocht. Het is niet voor te stellen hoe groot het verschil is tussen het leven hier in Nederland en het leven in de wijk daar. Uitzichtloos en troosteloos en toch ook weer hoop door die druppel op de gloeiende plaat waarmee mensen ook daar het verschil proberen te maken door als christen het Licht te verspreiden met woorden en daden. Middenin de wijk stond een klein kerkgebouwtje, waarbij, op het moment van ons bezoek, aan een groep kinderen uniforms en schoolmateriaal wordt uitgedeeld; een eerste stapje naar een betere toekomst. Elke zaterdag zijn er voor de kinderen en de jeugd uit deze krottenwijk in het kerkje extra schoollessen en Bijbelstudies/lessen, de mensen worden thuis opgezocht om het Evangelie te delen en er worden kinder- en jeugdkampen georganiseerd. Prachtig om te horen en te zien. Mogelijk mogen wij hier in de toekomst ook nog van betekenis zijn.

Verder zijn we nog naar het platteland en de plaatsen Gumaca en Batangas afgereisd. Waarbij we op één dag vijf verschillende ABCCOP kerken hebben bezocht. En aangezien je bezoek hier in de Filipijnen niet kan verwelkomen zonder een maaltijd kun je wel raden hoe onze dag eruit zag. We hebben ’s avonds in ieder geval geen avondeten meer nodig gehad. Het was mooi en indrukwekkend om al deze mensen met hun gastvrijheid, ieder in hun eigen omstandigheden, te mogen ontmoeten. Veel van deze kerken zijn gesticht door het missionaire werk van ABCCOP. Het was mooi om ook jeugd te mogen ontmoeten! Het gaf ons zo bij elkaar een beetje meer beeld van de ‘achterban’ van ABCCOP. Door deze rondreis konden we ook genieten van het prachtige Filipijnse landschap. De kerkjes lagen soms op de meest bijzondere plekken, zoals midden in een visgebied, waarbij we zelfs nog met de boot onderweg zijn geweest en dan komen de schilderachtige plaatjes van strand en palmbomen zomaar langs glijden.