Ederveen op Experience naar Albanië | 3

18 oktober

De achterstandswijk en het meer

Met volgeladen bussen vertrekken we opnieuw naar de kerk in Tirana waar voorganger Fetije ons opwacht. Onze voedselpakketten zetten we in het schuurtje. Die zullen later deze week aan de mensen uitgedeeld worden. Ook de koffer met knutselspullen laten we hier achter voor de kinderen van de gemeente.

In drie groepen gaan we met tolken op bezoek bij de mensen thuis. We krijgen zo een kijkje in hun huis en ze delen hun levensverhalen met ons. Het is duidelijk dat dit een arme achterstandswijk is, waar je in het donker beter niet alleen kunt lopen. De verhalen die we horen getuigen hiervan. Zo horen we van een vader die zijn dochter in een dronken bui heeft doodgestoken en een andere dochter zwaar mishandelt. Een andere vrouw vertelt dat binnen één jaar tijd haar man is overleden, haar ene zoon is verongelukt, haar andere zoon in de gevangenis zit en dat binnenkort haar woning wordt gesloopt. Ze heeft geen idee wanneer dit gebeurt. Een andere woning is zomaar niet gevonden.

Onze laatste middag gebruiken we om de berg op te rijden naar het prachtige Bovilla Meer. De weg ernaar toe is erg slecht, maar het is de moeite zeker waard. Het laatste stuk klimmen we omhoog via een stalen trap langs de berg. Hier hebben we een prachtig uitzicht op het meer waar we ontspannen bijkomen van de heftige dingen die we deze week hebben gezien en gehoord.

19 oktober

Faleminderit o Zot!

Deze laatste ochtend worden we door Mauries getrakteerd op gebakken eieren met spek. Ook op deze laatste ochtend halen we brood bij de bakker verderop in de straat. Klaar voor vertrek. De sfeer is ontspannen, er wordt volop gezongen in de bussen. De terugreis verloopt wederom voorspoedig.

In Duitsland maken we een tussenstop voor het diner met een verrassings-ei als welverdiend toetje. In Ederveen wacht ons een warme omhelzing door alle wachtende ouders. We gingen als vijftien individuen en keren als een groep terug. Dit is een ervaring die we de rest van ons leven met ons mee zullen dragen.

Faleminderit o Zot! (Dank U wel, o God)

Een paar dagen later ontvangen we van GZB-zendingswerker Johan Vrij de foto’s van het uitdelen van de pakketten en het speelgoed. Fetije heeft ons gevraagd de foto’s te bewaren, zodat we voor deze mensen kunnen blijven bidden. Bidt u met ons mee?